چطور تعادل درستی بین تجربه‌های حضوری و دیجیتال در یادگیری تلفیقی ایجاد کنیم؟ در اینجا ۸ روشی آورده شده که برای آنالیز آموزش به آنها نیاز داری تا به ترکیب درستی در یادگیری تلفیقی برسی. اما چطور؟
بعضی افراد آن را «تدریس معکوس» می‌نامند، و در هر مدل تدریسی از مهد کودک تا آموزش در شرکت‌ها متداول شده است. یادگیری تلفیقی به معنی ترکیب کردن تدریس چهره به چهره و سنتی در کلاس با تجربه‌های دیجیتال (معمولاً آنلاین) است. یادگیری تلفیقی قدرت هر دو شیوه یادگیری را در ایجاد تجربه‌ای تعاملی برای یادگیرندگان ترکیب می‌کند و آن را افزایش می‌دهد. اما چطور ترکیب درستی از این دو شیوه آموزشی ایجاد کنیم؟
مثل خیلی از مفاهیم ساده، یادگیری تلفیقی هم گوناگونی های مختلفی دارد.
تعامل چهره به چهره می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- تدریس به یک گروه بزرگ
- گروه‌هایی با اندازه‌های مختلف برای بحث، طوفان ذهنی، ایفای نقش، یا پروژه‌ها.
- هدایت کردن تک به تک افراد یا بازخورد دادن به آنها
تجربیات دیجیتال هم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- محتوای متنی
- ویدیوها
- سناریوهای تعاملی و برهم کنشی
- اثبات‌ها یا شبیه سازی‌ها
- گروه‌های بحث آنلاین
- بررسی‌های موازی
شاید اینکه خط و مرز روشنی بین آموزش چهره به چهره و تجربیات دیجیتال وجود ندارد، اوضاع را کمی گیج‌کننده کند؛ در واقع بسیاری از آنچه که به صورت چهره به چهره انجام می‌دهی را می‌توان به صورت آنلاین هم انجام داد، و البته بالعکس. پس چطور این ترکیب درست و متعادل را پیدا کنی؟
هیچ فرمول مخفی‌ای در کار نیست. هر موقعیت یادگیری منحصر به فرد است. این ۸ روش کمکت می‌کند تا ترکیبی درست در یادگیری تلفیقی را تجربه کنی و اثرات این سبک یادگیری را افزایش دهی.
۱. مخاطبان را آنالیز کن.
- کجا هستند؟ اگر یادگیرندگان از لحاظ جغرافیایی دور هستند، احتمالاً باید از تجربیات دیجیتال استفاده کنی. مثلاً می‌توانی از ابزارهایی مثل جلسات آنلاین برای فراهم کردن تعامل های در لحظه (حتی با مسافت فیزیکی )استفاده کنی.
- چند نفر یادگیرنده در هر تجربه یادگیری مشارکت دارند؟ هرچه گروه‌ها بیشتر باشند، فعالیت‌های دو به دو در گروه‌های کوچک مهم‌تر هستند. اگر غیر از این باشد افراد مورد کم‌توجهی قرار می‌گیرند.
- آیا همه یادگیرندگان برای برقراری ارتباط و همکاری از ابزارهای آنلاین استفاده می‌کنند؟ اگر نه، احتمالاً لازم است که بازی‌هایی فراهم کنی یا بسازی تا رابطه آنها را با فناوری راحت‌تر و بهتر کنی.
۲. محتوا را آنالیز کن.
- برای موضوعی که قصد تدریس آن را داری، اگر پیش‌زمینه‌ای وجود دارد که افراد باید قبل از اولین جلسه چهره به چهره بدانند، خیلی بهتر است که این نکات و پیش‌زمینه‌ها را به صورت آنلاین در اختیارشان قرار بدهی. یادگیرندگان می‌توانند مقالات، ویدیوها، و اثبات‌ها را خودشان بگیرند، و دانش لازم برای حضور در فعالیت‌های حضوری را کسب کنند.
- یادگیرندگان باید چه کارهایی را بتوانند انجام دهند؟ فعالیت‌های گروهی مثل بحث، طوفان ذهنی یا جلسات عملی در کلاس درس و محیط کار می‌تواند به ایجاد مهارت‌ها کمک کند.
- با آزمون‌ها و تست‌های آنلاین به خوبی میزان پیشرفت هر یادگیرنده مشخص و مقایسه می‌شود. به این ترتیب روند ایجاد بهبود و یا تصمیم‌گیری برای راهکارهای بعدی برایت واضح است.
۳. آموزش‌هایی مرتبط با یادگیرندگان بزرگسال بساز.
- یادگیرندگان بزرگسال افرادی عملی و هدف‌مند هستند؛ آنها تجربیات مختلف‌شان در زندگی را با خود به همراه دارند و این تجربه را در یادگیری ادغام می‌کنند. هر بخش از یادگیری تلفیقی باید به سمت هدف یادگیرنده بزرگسال هدایت شود: تا مهارت‌ها و دانشی که مستقیماً در شغل‌شان قرار داده شده ارتقا پیدا کند.
![elearn-hybird]()
-
۴. زمان‌های تنهایی، دوتایی و زمان‌های گروهی را متعادل کن.
- بهترین آموزش، فرصت‌هایی به افراد می‌دهد تا درباره آنچه که در حال یادگیری آن هستند فکر کنند و آن را خلاصه کنند؛ همچنین زمان بحث کردن با دیگران، مناظره کردن و ایده‌پردازی‌های جدید و همکاری‌ها را بیشتر و بهتر می‌کند.
- با تعویض یا عقب و جلو بردن محتوا می‌توانی یادگیری و تدریس را جالب و پویا نگه‌داری.
۵. ترکیب کردن یادگیری رسمی و غیر رسمی
- یادگیری رسمی از طریق آزمون اندازه گیری می‌شود.
- یادگیری غیر رسمی شامل تیم‌سازی، ساختن ایده‌های جدید و به کار بردن دانش موجود به شیوه‌های جدید.
- راهی بساز تا همه انواع یادگیری‌ها را آزمایش و دنبال کنی.
۶. سعی کن نقاط قوت هر رسانه را برجسته کنی.
برای هرکدام از این محیط‌ها -آموزش مبتنی بر وب یا حضوری- کدام رسانه بهتر است؟ این موضوع به محتوا، مهارتهای فنی یادگیرندگان، زمانبندی آنها و بسیاری از متغیرهای دیگر بستگی دارد. نکته این است که باید همه این محیط ها را بشناسی و سپس برای موقعیت‌ات تصمیم‌گیری کنی؛ که آیا این کار به صورت آنلاین بهتر انجام می‌شود یا حضوری.
- فردی – خواندن، هضم کردن، فکر کردن، تعمق کردن
- دو به دو – هدایت کردن، بازخورد گرفتن، به سوالات پاسخ دادن.
- گروه – بحث کردن، به کار بردن، ساختن، همکاری داشتن
- جمع کردن ایده‌ها و همزبانی ایجاد کردن
- پی‌گیری کردن پیشرفت‌ها
![header-personalized-learning]()
-
۷. طیف وسیعی از استراتژی‌ها را در نظر بگیر.
برای محتوا استراتژی بچین، بعد از آن در نظر بگیر که آیا آنها باید به صورت دو به دو آنلاین، گروه کوچک، یا گروه بزرگ باشند. در اینجا تعدادی از استراتژی‌ها آورده شده:
- ایفای نقش
- بررسی موردی
- چیدمان محتوایی / چیدمان ذهنی
- سنجش موازی
- بازی‌ها
- حل مسئله
- طوفان ذهنی
- مناظره و بحث
- واکنش
- محتوای جالب و جذاب (خواندن، ویدیو، اینفوگرافیک، اثبات‌ها)
- شبیه‌سازی
۸. از تجربیات یک شریک استفاده کن.
احتمالاً تا الان فهمیده‌ای که ایجاد یادگیری تلفیقی قرار دادن نمونه‌های از پیش تعیین شده در هر موقعیت یادگیری نیست. ساختن ترکیب درست در یادگیری تلفیقی به آنالیز کردن دقیق محتوا، یادگیرندگان، فناوری، نیازها، و بسیاری از عوامل دیگر بستگی دارد.
ایجاد یادگیری تلفیقی موثر یک مهارت است -یا دقیق تر، مجموعه ای از مهارتهای متعدد است که با تمرین بهبود پیدا می‌کند. ساخت یک برنامه آموزشی تلفیق شده، نه تنها به کار گروهی کسانی دارد که با این موضوع آشنا هستند، بلکه به تحلیلگران، متخصصان یادگیری و فناوری، حتی هنرمندان و طراحان هم نیاز دارد. کاملاً منطقی است که برای پیش بردن کاری، از افرادی که قبلاً در این حوزه تجربه داشته‌اند استفاده کرد.
منبع: elearningindustry
