ارز دیجیتال چیست؟ معرفی ۱۰ ارز دیجیتال برتر در ۲۰۲۱

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال (Digital Currency یا Crypto Currency) شکلی از ارز است که فقط در فضای دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است.

• ارزهای دیجیتال نامشهود هستند و تنها می توانند با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی که متصل به اینترنت یا شبکه‌های خاصی باشند، معامله شوند.
• ارزهای دیجیتال برعکس ارزهای فیزیکی، مانند اسکناس‌ها و سکه‌ها، هستند که معاملات آن‌ها را کسی که مالکیت فیزیکی آن‌ها را برعهده دارد، انجام می‌دهد.

به ارز دیجیتال، پول دیجیتال (Digital Money)، پول الکترونیکی (Electronic Money)، ارز الکترونیکی (Electronic Currency) یا پول نقد سایبری (Cyber Cash) هم می‌گویند.

ارزهای دیجیتال یا ارز رمزنگاری شده (Virtual Currency)، از طریق روش‌‎های رمزنگاری، محافظت می‌شوند. این روش موجب می‌شود تا جعل و تقلب در آن‌ها، تقریبا غیرممکن شود.

بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های غیرمتمرکزی بر پایه تکنولوژی بلاک چین هستند. این شبکه‌ها، توسط افراد و کامپیوترهایی که به آن‌ها نود (Node) می‌گویند، کنترل می‌شوند.

غیرمتمرکز در ارز دیجیتال به چه معناست؟

منظور از غیرمتمرکز در ارز دیجیتال، این است که توسط یک فرد، گروه یا نهاد مرکزی، کنترل نمی‌شود.

یکی از ویژگی‌های ارزهای دیجیتال، این است که آن‌ها معمولا توسط هیچ سازمان مرکزی صادر نمی‌شوند و از دخالت و دستکاری دولت‌ها، محفوظ هستند. به این معنی که برخلاف ارزهای فیزیکی، همچون دلار و یورو، هیچ مرجع مرکزی برای آن وجود ندارد؛ که یک ارز دیجیتال را مدیریت کرده و قیمت آن را کنترل کند. در عوض، این وظایف را کاربران ارز دیجیتال که در سراسر دنیا حضور دارند، از طریق اینترنت انجام می‌دهند.

این ارزها، به دارایی‌ها و سرمایه‌های قابل مشاهده در دنیای واقعی و فیزیکی، وابسته نیستند. این عدم وابستگی به دنیای فیزیکی، باعث می‌شود تا ارزهای دیجیتال نوسانات زیادی داشته باشند.

برای مثال در جولای سال ۲۰۱۹، بیت‌کوین ۵۳۰ دلار یا حدود ۵%، در طول ۴۰ دقیقه کاهش قیمت داشت. با این که گمانه‌زنی‌هایی درباره آن وجود دارد، اما پاسخ قطعی برای آن یافت نشد!

اگر چه خرید ارز دیجیتال می‌تواند برای ما سودآور باشد، بدون تحقیقات لازم و درک چگونگی عملکرد این سیستم، می‌تواند ریسک بالایی هم برای ما داشته باشد.

دوره‌های مرتبط در دانشیار آی تی

 

۳ کاربرد ارز دیجیتال

به طور کلی، می‌‎توانیم کاربردهای ارز دیجیتال را در ۳ دسته‌ی زیر قرار دهیم:

1. پرداخت صورت‌حساب‌ها: ارز دیجیتال، مانند هر ارز دیگری می‌تواند برای پرداخت هزینه‌ی خدمات و محصولات مورد استفاده قرار گیرد. برای مثال، از بیت کوین می‌توان برای سیستم‌های آنلاین خاصی مانند سایت‌های مسافرتی (CheapAir ،Expedia و Travalla)، الکترونیکی (Overstock ،Purse و Newegg)، غذا (BurgerKing ،Lieferando و Subway)، کارت‌های هدیه ( eGifter،Gyft و GyftOff) و سایت‌هایی مانند مایکروسافت، شاپیفای و ویکی‌پدیا، استفاده کرد.
2. انتقال پول: ارزهای دیجیتال، همه ویژگی‌های ذاتی ارزهای فیزیکی را دارا می‌باشند. با استفاده از آن‌ها می‌توانیم معاملات جهانی را در سیستم‌ها و شبکه‌هایی که از این نوع ارزها پشتیانی می‌کنند، انجام دهیم. برای مثال فردی که ساکن آمریکا است، می‌تواند هزینه‌ای را که باید به یک شخص در سنگاپور پرداخت کند، با استفاده از ارز دیجیتال انجام دهد. به شرطی که هر دوی آن‌ها به شبکه یکسانی که برای انتقال ارز دیجیتال مورد نیاز است، متصل باشند. بنابراین، یک ارز دیجیتال، می‌تواند واسطه‌ای برای مبادلات مالی ما هم باشد. این ارزها به ما این امکان را می‌دهند تا با استفاده از توکن‌های مجازی، به سیستم‌های پرداخت آنلاینی که امن و ایمن هستند، دسترسی داشته باشیم.
3. سرمایه‌گذاری: ارز دیجیتال می‌تواند یکی از روش‌های سرمایه‌گذاری هم برای ما باشد. دیوید زیلر، یکی از متخصصان ارز دیجیتال، می‌گوید: شناخته‌شده‌ترین ارز دیجیتال یعنی بیت‌کوین، یک ارز امن و غیرمتمرکز است که به یک مخزن باارزش، مانند طلا، تبدیل شده است.

پیشنهاد دانشیار آی تی به شما

چگونه مثل یک حرفه‌ای در فارکس معامله کنیم؟

خواندن مطلب

 

بلاک چین در ارز دیجیتال

فناوری بلاک چین، یک دفتر کل متن‌باز و توزیع‌شده است، که تراکنش‌های مالی را براساس کدهای خاصی ثبت می‌کند.

این کدها مانند اثر انگشت ما انسان‌ها، برای هر تراکنش، منحصربه‌فرد هستند. هر تراکنش مالی در یک بلاک ثبت می‌شود. پس از تایید تراکنش، بلاک جدید، به بلاک‌های قبل از خود متصل می‌شود. این‌گونه یک زنجیره از بلاک‌ها را به وجود می‌آورند؛ که به آن بلاک چین یا زنجیره بلاک‌ها می‌گوییم.

تصور کنید شما یک دفتر دارید و هر پولی را که خرج می‌کنید یا دریافت می‌کنید، در آن یادداشت می‌کنید. اگر هر صفحه را مانند یک بلاک در نظر بگیریم، کل دفتر ما شامل صفحاتی می‌شود که هر کدام یک بلاک هستند و کل دفتر ما تبدیل به یک بلاک چین می‌شود. این را بوچی اکورو (Buchi Okoro) مدیرعامل و هم‌بنیانگذار ارز دیجتال آفریقایی، کویداکس (Quidax)، می‌گوید.

بنابراین، با استفاده از بلاک چین، هر شخصی که از یک ارز دیجیتال استفاده می‌کند، نسخه خود را از این دفتر دارد. در این دفتر، سوابق تراکنش‌ها به صورت یکپارچه، نوشته شده‌اند.

نرم‌افزار هر تراکنش جدید بلاک چین را دقیقا به همان صورتی که رخ می‌دهد، گزارش می‌کند. همچنین به هر نسخه کپی‌شده از آن بلاک چین، اطلاعات جدید اضافه می‌شود و تمامی تراکنش‌ها یکسان و دقیق نگه داشته می‌شوند.

برای این که از تقلب و دستکاری در هر بلاک جلوگیری شود، با استفاده از یکی از تکنیک‌های اعتبارسنجی اصلی، یعنی اثبات کار (Proof Of Work) یا اثبات سهام (Proof Of Stake)، تراکنش بررسی می‌شود.

اثبات کار و اثبات سهام، دو روش اعتبارسنجی مختلف برای تایید تراکنش‌ها، قبل از اضافه‌شدن آن‌ها به زنجیره بلاک‌ها، هستند. ارزهای دیجیتال معمولا یا از اثبات کار یا اثبات سهام، برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند.

 

اثبات کار

اثبات کار (Proof Of Work یا POW)، روشی برای بررسی تراکنش‌ها در یک بلاک چین است که براساس کار انجام‌شده، ماینرها ارز دیجیتال را به عنوان پاداش، دریافت می‌کنند.

ماینرها کسانی هستند که ارز دیجیتال را استخراج می‌کنند. آن‌ها افرادی هستند که توان محاسباتی بالایی در کامپیوتر و دستگاه‌های خود دارند. این افراد معادلات رمزنگاری‌شده را حل می‌کنند و بلاک جدیدی به دفترکل زنجیره بلاک‌‌ها، اضافه می‌شود.

کسی که توان کامپیوتری بیشتری دارد، شانس بیشتری برای انتخاب شدن و برنده‌شدن در رقابتِ روش اثبات کار دارد. اولین کسی که جواب معمای ریاضی را به درستی پیدا کند، با تعداد کمی از ارز دیجیتال، پاداش می‌گیرد.

اعتباریابی و ثبت تراکنش‌های جدید که در شبکه انجام می‌شود، آسان نیست. این وظیفه را در ارزهای فیزیکی، بانک‌ها و موسسات مالی انجام می‌دهند. بنابراین، در ارزهای دیجیتال برای متقاعدکردن افراد برای همکاری و کار موثر و ایجاد انگیزه در آن‌ها، به ازای هر تایید تراکنش، به آن‌ها پاداش داده می‌شود. برای مثال در بیت کوین، با تایید هر تراکنش، بیت کوین جدیدی استخراج شده و به عنوان پاداش، به ماینرها داده می‌شود. این‌گونه، هزینه‌های بالای مصرف برق و تجهیزات خریداری‌شده، پرداخت می‌شود و درآمدی هم برای آن‌ها ایجاد می‌شود.

 

اثبات سهام

با استفاده از روش اثبات سهام (Proof Of Stake یا POS)، هر تراکنشی که هر فرد می‌تواند انجام دهد، محدود به مقدار ارزی است که آن فرد حاضر است گرو بگذارد یا موقتا در یک جای امن مشترک برای شرکت در روند مشارکت، قرار دهد.

برای کاهش میزان انرژی لازم جهت بررسی تراکنش‌ها، در برخی از ارزهای دیجتال از روش تایید سهام استفاده می‌شود.

این روش مانند وثیقه‌های بانکی عمل می‌کند. هر فردی که ارز دیجیتال خود را گرو بگذارد، واجد شرایط برای شرکت در تراکنش است. با افزایش میزان مقدار ارزی که گرو می‌گذاریم، شانس ما برای برنده‌شدن هم افزایش می‌یابد. برای مثال اگر ما ۲۰ کوین و شما ۳۰ کوین گرو بگذارید، شما شانس بیشتری دارید.

به این دلیل که روش اثبات سهام انرژی بالا برای حل معادلات ریاضی در روش اثبات کار را از بین می‌برد، بسیار کارآمدتر است و سبب می‌شود تا تراکنش‌ها سریع‌تر تایید شوند.

اولین ارز دیجیتالی که از روش اثبات سهام استفاده کرد، پییِرکوین (Peercoin) بود.

دوره‌های مرتبط در دانشیار آی تی

 

۴ تفاوت روش اثبات سهام و اثبات کار

1. در روش اثبات کار، دریافت پاداش بستگی به میزان کاری دارد که ماینر انجام می‌دهد. در روش اثبات سهام، کسی می‌تواند آن بلاک را به دست آورد، که پول بیشتری گرو بگذارد و براین اساس، الگوریتم شخص موردنظر را انتخاب می‌کند.
2. در اثبات کار، ماینر اولی که معمای بلاک را حل کند، پاداش آن بلاک را دریافت می‌کند. در روش اثبات سهام، پاداشی وجود ندارد. افراد هزینه تراکنش را دریافت می‌کنند.
3. در روش POW، ماینرها برای به دست آوردن ارز بیشتر، استخرهای ارز دیجیتال را تشکیل می‌دهند. پیوند بین ماینرهای اثبات کار، بسیار قوی است. این موجب می‌شود که با گذشت زمان، اثبات کار، به روش متمرکزتری تبدیل شود. روش اثبات سهام غیرمتمرکزتر است و کارآمدی بیشتری دارد.
4. در روش اثبات کار، گروهی می‌تواند حمله ۵۱درصدی را انجام دهد، که کامپیوترهایش ۵۱درصد قوی‌تر از سایر افراد حاضر در شبکه باشد. در روش اثبات سهام، احتمال حمله ۵۱درصدی بسیار کمتر است؛ زیرا حمله در این روش، بسیار گران است. فرد یا گروهی که می‌خواهد این حمله را انجام دهد، باید ۵۱درصد از کل ارز دیجیتال موردنظر در شبکه (برای مثال بیت کوین) را گرو بگذارد.

در ادامه این مقاله، با دو اصطلاح استخر ارز دیجیتال و حمله ۵۱درصدی، آشنا می‌شویم.

 

هش چیست؟

در بلاک‌چین، هش به خروجی تولیدشده گفته می‌شود؛ که ترکیبی از اعداد و حروف است.

اگر تراکنش انجام‌شده را به عنوان اطلاعات ورودی در نظر بگیریم، پس از تایید تراکنش، هش موردنظر آن، در بلاک ثبت می‌شود. هش، شامل اعداد ۱ تا ۹ و حروف a تا f می‌باشد.

برای مثال: f1624fcc63b615ac0e95daf9ab78434ec2e8ffe402144dc631b055f711225191

هر بلاک، شامل موارد زیر است:

• اطلاعات ورودی
• هش بلاک فعلی
• هش بلاک قبل از خود

هرگونه تغییر در اطلاعات ورودی، موجب تغییر هش می‌شود.

هش‌ها برای تایید اعتبار ورودی‌ها، بدون افشای اطلاعات، مفید هستند. همچنین، برای جستجو در پایگاه داده‌ها، تحلیل فایل‌های بزرگ و مدیریت داده‌ها هم استفاده می‌شوند.

هش ریت چیست؟

نرخ هش یا هش ریت، واحد اندازه‌گیری توان پردازشی یک دستگاه ماینر است.

به عبارت دیگر، هش ریت، به کل توان محاسباتی ترکیبی اشاره دارد، که برای استخراج و پردازش تراکنش‌ها روی یک بلاک چین، با روش اثبات کار، انجام می‌شود. هرچه‌قدر این نرخ بالاتر باشد، به این معناست که شخص یا گروه، منابع بیشتری برای پردازش تراکنش‌ها در اختیار دارند. برای مثال وقتی شبکه‌ای هش ریتِ ۱۰th/s دارد، قدرت محاسباتی آن، ۱۰تریلیون بر ثانیه است.

پیشنهاد دانشیار آی تی به شما

الگوها در تحلیل تکنیکال مقدماتی تا پیشرفته

خواندن مطلب

 

حمله ۵۱ درصدی چیست؟

حمله ۵۱ درصدی، زمانی رخ می‌دهد که یک ماینر یا گروه، سعی می‌کنند تا بیش از ۵۰ درصد قدرت ماینینگ، قدرت محاسباتی یا هش ریت شبکه را کنترل کنند. گروهی که این قدرت را در دست می‌گیرد، می‌تواند موجب اختلال در شبکه شوند.

مهاجم در حمله ۵۱ درصدی ممکن است:

• تراکنش‌های جدیدید را مسدود کند، مانع از تایید آن‌ها شود یا آن‌ها را به نفع خود معکوس کند.
• تراکنش‌های قدیمی هم حذف یا اصلاح شوند.

در حمله ۵۰ درصدی، مهاجم می‌تواند این تغییرات را فقط روی تراکنش‌های مربوط به خود ایجاد کند. برای مثال او تقریبا هیچ‌وقت نمی‌تواند سکه‌هایی را که هرگز به او تعلق نداشته، بدزدد؛ زیرا چنین رویدادهایی، غیرممکن هستند.

به این حمله، حمله دوبار خرج کردن (Double Spending) هم می‌گویند. برای مثال تصور کنید یک مهاجم ۵ بیت کوین را صرف خرید یک موتورسیکلت کند. بعد از تحویل‌گرفتن موتور، منطق می‌گوید که باید ۵ سکه از حساب آن شخص، برای هزینه موتور، منتقل شود. در حمله ۵۱ درصدی، مهاجم تراکنش را معکوس می‌کند. به این معنا که سکه‌ای از حساب مهاجم کسر نمی‌شود و هم‌چنین او صاحب یک موتور سیکلت هم شده است!

 

استخراج ارز دیجیتال چیست؟

استخراج ارز دیجیتال به زبان ساده یعنی: فرآیندی که در آن، یک ماشین اعمال خاصی را انجام می‌دهد، تا از طریق آن، مقدار کمی ارز دیجیتال به دست آورد.

ماینینگ روشی است که به وسیله آن، ارز جدیدی در دنیا، برای انجام تراکنش‌های معتبر، منتشر می‌شود. به عبارت دیگر، ماینینگ، به فرآیند اعتباریابی و ثبت تراکنش جدید، در یک بلاک چین گفته می‌شود. برای مثال یک ماینر ممکن است بیت‌کوین استخراج کند.

به طور فزاینده‌ای، برای یک فرد معمولی، استخراج ارز دیجیتالی مانند بیت‌کوین، به روش اثبات کار، بسیار دشوار است. همان‌طور که شبکه بیت‌کوین رشد می‌کند، پیچیده‌تر می‌شود و پردازنده‌های کامپیوتری پرقدرت‌تری برای استخراج آن نیاز است. در گذشته افراد بیشتری قادر به انجام این کار بودند؛ اما امروزه افراد زیادی تجهیزات خود را بهبود بخشیده‌اند و حالا این کار بسیار گران است.

از طرفی، روش اثبات کار به مقدار بالایی از برق و انرژی برای استخراج نیاز دارد. تخمین زده شده است که ۰٫۲۱ درصد از کل انرژی مصرفی در جهان، در مزارع بیت‌کوین مصرف می‌شود. تقریبا برابر با میزان انرژی مصرفی طی یک سال در کشور سوییس.

همچنین تخمین زده شده است که ۶۰ تا ۸۰ درصد از مبلغی که ماینرهای بیت‌کوین به دست می‌آورند، صرف هزینه‌های برق آن‌ها می‌شود.

در حالی که برای یک فرد معمولی تقریبا غیرممکن است که از طریق روش اثبات کار ارز دیجیتال به دست آورد، روش اثبات سهام به مقدار انرژی بسیار کمتری نیاز دارد و validatorها براساس مقدار ریسکی که می‌پذیرند و براساس شانس و تصادف انتخاب می‌شود. البته این روش به داشتن مقداری ارز دیجیتال برای شرکت در رقابت، نیاز دارد.

 

استخر ارز دیجیتال چیست؟

در استخرهای ماینینگ، چندین ماینر تجهیزات خود را به اشتراک می‌گذارند و این‌گونه، قدرت پردازشی خود را افزایش می‌دهند.

پس از کشف بلاک، هر ماینر به اندازه کاری که برای یافتن بلاک انجام داده است، پاداش دریافت می‌کند. هر چه‌قدر تعداد افرادی که در یک استخر ارز دیجیتال هستند بیشتر باشد، معادله ریاضی سخت‌تر می‌شود.

در حالی که پاداش هر بلاک به ماینری داده می‌شود که اولین فردی باشد که هش صحیح بلاک را پیدا کند، احتمال پیداکردن هش، به قدرت تجهیزات آن‌ها در شبکه، بستگی دارد. به همین دلیل، ماینرهایی که قدرت تجهیزاتی پایین‌تری دارند، شانس بسیار کمی برای پیداکردن بلاک بعدی دارند. استخرهای ماینینگ، برای حل این مشکل ایجاد شده‌اند.

بنابراین، استخر ارز دیجیتال، یک اصطلاح است و واقعا استخری وجود ندارد!

 

مزرعه استخراج ارز دیجیتال چیست؟

مزرعه استخراج ارز دیجیتال، یک مکان است که معمولا یک فضای بزرگ را شامل می‌شود. در این مکان، چندین دستگاه ماینر قرار دارد، که کار استخراج یک یا چند ارز دیجیتال را انجام می‌دهند.

این دستگاه‌ها انرژی بالایی مصرف می‌کنند و به تهویه مطبوع برای جلوگیری از گرم‌شدن نیاز دارند. بنابراین، می‌توانیم بگوییم که فرآیند ماینینگ، بسیار پرهزینه است و صاحبان این مزارع، به سرمایه زیادی برای راه‌اندازی، توسعه و حفظ مزارع نیاز دارند.

 

۱۰ ارز دیجیتال برتر ۲۰۲۱

شاید شما هم نام محبوب‌ترین و معروف‌ترین پول‌های دیجیتال، یعنی بیت‌کوین و اتریوم را شنیده باشید. اما باید بگوییم که علاوه‌بر این دو نوع ارز، بیش از ۷هزار ارز دیجیتال مختلف در دنیا وجود دارد.

لیست زیر را که شامل ۱۰ ارز دیجیتال برتر می‌باشد، مطالعه کنید.

۱٫ بیت کوین

اولین ارز دیجیتال بر پایه‌ی بلاک چین، بیت‌کوین (Bitcoin) بود.

بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ توسط گروه یا شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) در یک مقاله با عنوان “بیت‌کوین: یک سیستم پرداخت الکترونیکی همتا به همتا” به دنیا معرفی شد. هویت واقعی ناکاموتو، هنوز هم آشکار نشده است.

ناکاموتو مدعی شد که سیستم‌های پولی که توسط بانک‌های مرکزی و تعدادی از موسسات مالی کنترل می‌شوند، منجر به تمرکز ثروت و قدرت در بخش خاصی از جامعه می‌شود. این سیستم، پویایی اجتماعی و مالی را در جامعه، دشوار می‌سازد. از طرفی، پس‌اندازهای مردم در بانک‌ها، از طریق پولی که توسط بانک مرکزی چاپ می‌شود، بی‌ارزش‌تر می‌شود.

• تکنولوژی همتا به همتای بلاک چین در بیت کوین، به این معناست که به موسسات مالی برای تسهیل و انجام تراکنش‌ها و تایید مالکیت آن‌ها نیاز نیست.

• بیت‌کوین، تورم ناشی از چاپ پول را با تثبیت تعداد واحدهایی که صادر می‌کند، حل کرد.

بیت کوین، هنوز هم مشهورترین و باارزش‌ترین ارز دیجیتال محسوب می‌شود و هرگونه تغییر در قیمت بیت کوین، می‌تواند تاثیر زیادی بر کل بازار ارزهای دیجیتال داشته باشد.

امروزه در جهان ارزش ارزهای دیجیتال بیشتر از ۲۱۴ میلیارد دلار است؛ که بیت‌کوین بیشتر از ۶۸% این مبلغ را به خود اختصاص داده است.

دوره‌های مرتبط در دانشیار آی تی

۲٫ اتر

اتریوم یک پلتفرم نرم‌افزاری براساس فناوری بلاک چین برای قراردهای هوشمند است. کاربران در این پلتفرم، می‌توانند یک ارز دیجیتال به نام اتر (Ether) را معامله کنند.

پلتفرم بلاک چین اتریوم، یک بلاک چین عمومی متن‌باز است. این پلتفرم، کاربران را قادر می‌سازد تا یک کد سفارشی با ویژگی قراردادهای هوشمند را اجرا کنند. چیزی که در این ارز دیجیتال اهمیت دارد، پلتفرم اتریوم است. پلتفرم اتریوم می‌تواند به عنوان میزبان برای سایر ارزهای دیجیتال هم استفاده شود. به عبارت دیگر، با استفاده از این پلتفرم، سرمایه‌گذاران نه تنها از یکی از بهترین ارزهای دیجیتال سود می‌برند، بلکه از کاربردهای گسترده‌ی این پلتفرم هم سود می‌برند.

اتر را می‌توان سوخت شبکه اتریوم بدانیم و از آن برای پرداخت و انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود. علت استفاده از بلاک چین در این ارز دیجیتال، جلوگیری از ایجاد کدهای بی‌فایده و سالم‌ماندن زنجیره است.

یکی از فلسفه‌های اصلی پشت ارزهای دیجیتال، تمرکز زدایی از پول رایج است. اتریوم ارز دیجیتال را یک قدم به این هدف نزدیک‌تر کرد.

اتر به یکی از محبوب‌ترین ارزهای دیجتال تبدیل شده است؛ که با نزدیک به ۱۳۹ میلیارد دلار، بعد از بیت کوین، بیشترین سهم بازار ارزهای دیجیتال را به خود اختصاص داده است. با این حال، این ارز دیجیتال، از بیت کوین بسیار متفاوت است.

اتریوم در اواخر سال ۲۰۱۳ توسط Vitalik Buterin ارائه شد و در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی شد. در آن زمان، قیمت هر واحد از اتر ۰٫۳۱ دلار آمریکا بود.

۳٫ ریپل

ریپل (Ripple ) که همچنین با نام XRP شناخته می‌شود، یک شبکه پرداخت متن‌باز است و دفترکل خود را دارد. در این دفترکل، تمام معاملات ثبت می‌شوند.

هدف اصلی ریپل، فراهم‌کردن یک شبکه مالی امن و فوری است، که هزینه‌های معاملاتی کمتری دارد. به این معنی که به راحتی ارسال یک ایمیل، به هر جای دنیا، پول انتقال دهیم. برخلاف بیت‌کوین، ریپل با بانک‌ها کار می‌کند. بنابراین، برخی از مردم معتقدند که ریپل، خلاف قوانین ارزهای دیجیتال کار می‌کند و از آن حمایت نمی‌کنند.

ریپل، در سال توسط آرتور بریتو (Arthur Britto)، دیوید شوارتز (David Schwartz) و رایان فوگر (Ryan Fugger) ارائه شد. فوگر، سیستمی را به نام OpenCoin توسعه داد؛ که بعدها آن را Ripple نامید.

در حال حاضر، ریپل، مورد تایید بسیاری از بانک‌ها و موسسات است؛ مانند MUFG Bank، Standard Chartered، CIMB bank، SBI Remit و…

۴٫ ترون

ارز دیجیتال ترون (Tron یا TRX)، یک پروتکل غیرمتمرکز است و هدف آن ایجاد یک پلتفرم توزیع محتوا برای صنعت سرگرمی است.

با قراردادن همه داده‌ها در بلاک چین، ترون تلاش می‌کند تا یک اکوسیستم محتوای سرگرمی و جهانی بسازد، که سازندگان و مصرف‌‌کنندگان محتوا، نودهای بلاک چین هستند. این افراد می‌توانند تولید، انتشار و استفاده از محتوا را بدون هیچ هزینه‌ای، انجام دهند. ترون، یک پروژه بلاک چین جدید است و توانسته محبوبیت بالایی به دست آورد.

تاسیس ترون توسط جاستین سان (Justin Sun) در سپتامبر ۲۰۱۷ انجام شد. قبل از سال ۲۰۱۸، توکن‌های ترون با استاندارد ERC-20 ایجاد شده بود و با بلاک چین اتریوم کار می‌کرد. سپس در ژوئن ۲۰۱۸، تیم ترون شبکه اصلی خود را راه‌اندازی کرد و همه توکن‌های ترون را به شبکه خود منتقل کرد. این رویداد را روز استقلال ترون نام نهاده‌اند.

پیشنهاد دانشیار آی تی به شما

بهترین اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال و بورس

خواندن مطلب

۵٫ چین لینک

چین لینک (Chainlink یا Link) در سال ۲۰۱۴ با نام SmartContract.com وارد بازار شد. مدت کوتاهی پس از راه‌اندازی، به نام چین لینک تغییر نام داد؛ تا نشان‌دهنده بازار اصلی خود باشد.

چین لینک، یک توکن اتریوم است؛ که از شبکه اوراکل غیرمتمرکز چین لینک، قدرت می‌گیرد. این شبکه به قراردادهای هوشمند اجازه می‌دهد تا در اتریوم، اتصال ایمن به منابع داده‌های بیرونی، APIها و سیستم‌های پرداخت داشته باشند.

چین لینک در سال ۲۰۱۹، یک قرارداد استراتژیک با گوگل امضا کرد. به موجب این قرارداد، پروتکل چین لینک، با استراتژی قرارداد هوشمند گوگل، محافظت می‌شود. این قرارداد، یک پیروزی بزرگ برای سرمایه‌گذاران این ارز دیجیتال محسوب می‌شود. به این دلیل که به کاربران اجازه می‌دهد تا به ۲ سرویس ابری که معروف‌ترین سرویس‌های ابری هستند، متصل شوند.

پلتفرم اتریوم، براساس قراردادهای هوشمند یا قراردادهای دو طرف (Two Parties) در شبکه بلاک چین با تراکنش‌های ثبت‌شده در بلاک‌های داده‌ها، پیش‌بینی می‌شود. مشکل اینجاست که این تراکنش‌ها، فقط می‌توانند در پلتفرمی مانند اتریوم انجام شوند. آن‌ها به راهی نیاز دارند تا داده‌های دنیای داقعی، به این پلتفرم وارد شود؛ به این منظور که قرارداد هوشمند، وقتی موقعیت مشخصی رخ داد، انجام شود. این مشکل به چیزی نیاز دارد، که ارائه‌دهندگان داده‌ها، آن را اوراکل (Oracle) می‌نامند.

در حالی که چندین پلتفرم رمزنگاری راه‌هایی را برای اوراکل‌ها ایجاد کرده‌اند تا داده‌ها را از شبکه‌هایشان بازیابی کنند، چین لینک سیستم اعتبارسنجی‌ای را ایجاد کرده است، که دقیق‌بودن داده‌ها و اعتبار قراردادهای هوشمند را تضمین می‌کند. وقتی یک داده‌ی اوراکل تایید شد، آن‌ها با ارز دیجیتال چین لینک، پرداخت می‌شوند. این سیستم اعتماد را در بین پلتفرم ایجاد می‌کند. همچنین محبوبیت منابع مالی غیرمتمرکز را افزایش می‌دهد. این اتفاق، چین لینک را به رقیبی برای بهترین ارزهای دیجیتال، تبدیل می‌کند.

۶٫ استلار

استلار (Stellar)، یک پلتفرم متن‌باز و غیرمتمرکز برای ارز دیجیتال استلار است. این ارز دیجیتال، توسط بنیاد غیرانتفاعی توسعه استلار، حمایت می‌شود.

هدف اصلی توسعه استلار، ایجاد روشی برای پرداخت سریع با هزینه‌های تراکنش پایین است. به جای استفاده از روش‌هایی مانند اثبات کار، استلار از الگوریتم مخصوص به خود، به نام “پروتکل توافق استلار (Stellar Consensus Protocol)” استفاده می‌کند. از آن‌جایی که استلار زمان کمتری برای تایید تراکنش نیاز دارد، می‌تواند برای ارسال وجوه، پرداخت‌های موبایلی و پرداخت‌های فوری مورد استفاده قرار گیرد.

شبکه استلار، در سال ۲۰۱۴، تعداد ۱۰۰میلیارد استلار را منتشر کرد. بعدا در سال ۲۰۱۵، شبکه استلار ارتقا پیدا کرد و اسم این ارز دیجیتال، از استلار به لومن (Lumen) تغییر نام داد. به همین دلیل در کنار نام Stellar، کلمه مخفف XLM نوشته می‌شود.

۷٫ بایننس کوین

بایننس (Binance Coin)، یکی از بزرگ‌ترین ارزهای دیجیتال، از نظر حجم مبادلات است.

مانند اتریوم، بایننس کوین چیزی بیشتر از یک ارز دیجیتال است. این ارز دیجیتال، ابتدا از اتریوم استفاده می‌کرد؛ تا زمانی که ارز غیرمتمرکز بایننس (Decentralized Exchange) یا DEX در سال ۲۰۱۷ راه‌اندازی شد. بایننس DEX پلتفرمی بسیار مشابه با اتریوم است؛ با یک ماموریت متفاوت.

بایننس DEX، یک پلتفرم غیرمتمرکز است که در آن نه تنها کاربران می‌توانند بایننس کوین را خرید و فروش کنند، بلکه همچنین می‌توانند آن را به ارزهای دیجیتال دیگر هم تبدیل کنند. این امر باعث شده است تا بایننس:

• بیشترین حجم مبادلات تجاری را در سرتاسر دنیا داشته باشد.
• موجب افزایش محبوبیت این ارز دیجیتال شده است.

علاوه‌براین، بایننس DEX، به کاربرانی که برای پرداخت هزینه تراکنش‌های خود از ارز دیجیتال بایننس کوین استفاده می‌کنند، تخفیف می‌دهد. این یک استراتژی هوشمند است که موجب حفط کاربران این ارز دیجیتال می‌شود و همچنین به رشد قیمت بایننس کوین هم کمک می‌کند.

دوره‌های مرتبط در دانشیار آی تی

۸٫ لایت کوین

لایت کوین (Litecoin)، یک شبکه پرداخت جهانی و متن‌باز و کاملا غیرمتمرکز است. این ارز دیجیتال، برای استفاده در معاملات همتا به همتا، مانند بیت کوین، طراحی شده است.

بهبودهای فنی زیادی در لایت کوین ایجاد شده است. به دلیل این بهبودها، لایت کوین می‌تواند برای معاملات با هزینه‌های پایین‌تر، در مقایسه با کارت‌های اعتباری و دیگر فرایندهای پرداخت دیجیتال، انجام شود.

لایت کوین در اکتبر ۲۰۱۱ توسط چارلی لی (Charlie Lee) ارائه شد. او در آن زمان، با شرکت گوگل همکاری داشت و در اوقات فراغت خود، روی پروژه لایت کوین کار کرد و در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۳، شبکه لایت کوین راه‌اندازی شد.

آقای لی گفته است که لایت کوین، رقیب بیت کوین نیست؛ بلکه یک ارز دیجیتال دیگر است که می‌تواند برای پرداخت صورت‌حساب‌های روزانه، استفاده شود. اگر بیت کوین را طلا در نظر بگیریم، لایت کوین می‌تواند نقش نقره را بازی کند.

• تراکنش‌های بیت کوین حدود ۱۰ دقیقه طول می‌کشد تا تایید شود، تراکنش‌های لایت کوین بسیار سریع‌تر هستند و کمتر از ۳ دقیقه طول می‌کشند.
• در حالی که برای استخراج بیت کوین به سخت‌افزارهای تخصصی و قدرت محاسباتی بالا نیاز است، لایت کوین به سیستم خاصی نیاز ندارد. لایت کوین را می‌توان با سیستم‌های کامپیوتری شخصی و معمولی هم استخراج کرد.

ترکیب سرعت و سادگی در لایت کوین، ترکیب قدرت‌مندی را برای کاربران و سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند.

۹٫ بیت کوین کش

بیت کوین کش (Bitcoin Cash)، شاخه‌ای از بیت کوین است که پس از یک سال بحث درباره آن، در آگوست سال ۲۰۱۷ ارائه شد. یک گروه از توسعه‌دهندگان، می‌خواستند که سایز بلاک بیت کوین را افزایش دهند. به همین دلیل، آن‌ها بیت کوین کش را ایجاد کردند.

ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین، با فناوری بلاک چین کار می‌کنند. در بلاک چین بیت کوین، اطلاعات مربوط به تراکنش‌های ارز دیجیتال، در بلاک‌هایی ذخیره می‌شوند. این بلاک‌ها می‌توانند یک مگابایت داده را در خود ذخیره کنند. با رایج‌تر شدن ارز دیجیتال، بلاک‌های داده‌ها پر شده، سرعت تراکنش کاهش می‌یابد و هزینه‌های معاملاتی هم بیشتر می‌شود. برخی از توسعه‌دهندگان بیت کوین پیشنهاد دادند که مقدار داده موردنیاز در هر بلاک را کاهش دهند؛ اما سایر توسعه‌دهنگان با این امر مخالفت کردند و گفتند که این کار، یکپارچگی بیت کوین را به خطر می‌اندازد. به همین دلیل، مخالفان این روش، نسخه بیت کوین خود را در آگوست ۲۰۱۷ راه‌اندازی کردند و آن را بیت کوین کش نامیدند.

بیت کوین کش بلاک‌هایی دارد که می‌تواند تا ۸ مگابایت داده را در خود ذخیره کند. سازندگان بیت کوین کش اعلام کردند که هر شخصی که بیت کوین دارد، همان مقدار بیت کوین کش دریافت خواهد کرد. به عبارت دیگر، بیت کوین کش نسخه به‌روزشده‌ی نرم‌افزار هسته بیت کوین است.

مقایسه بیت کوین و بیت کوین کش

• بیت کوین کش در مقایسه با بیت کوین، ارزان‌تر، سریع‌تر و قابل اعتمادتر می‌باشد.
• با استفاده از بیت کوین کش، می‌توانیم تراکنش‌های بیشتری را با هزینه‌های پایین‌تر، انجام دهیم؛ کمتر از ۱۰ سنت.
• بیت کوین کش برای حجم معاملات کوچک و بزرگ، مناسب است.
• تراکنش با بیت کوین کش، سریع‌تر از بیت کوین انجام می‌شود و به همین دلیل، ظرفیت معاملاتی بیشتر را امکان‌پذیر می‌سازد.

هنوز هم درباره بیت کوین و بیت کوین کش بحث و جدال وجود دارد. برخی از سرمایه‌گذاران از بیت کوین حمایت می‌کنند؛ در حالی که برخی دیگر، بیت کوین کش را ترجیح می‌دهند.

بیت کوین کش ممکن است جدیدتر باشد و محبوبیت کمتری از بیت کوین داشته باشد؛ اما ویژگی‌هایی که دارد، موجب می‌شود تا پتانسیل بالایی برای رشد داشته و آن را رقیبی برای بهترین ارزهای دیجیتال دنیا تبدیل می‌کند.

۱۰٫ دوج کوین

ارز دیجیتال دوج کوین (Dogecoin)، نتیجه یک شوخی بین دو مهندس در سال ۲۰۱۳ بود!

مهندس نرم‌افزار شرکت IBM به نام بیلی مارکوس (Billy Markus) و مهندس نرم‌افزار شرکت ادوب به نام جکسون پالمر (Jackson Palmer) که تاکنون با یکدیگر ملاقات نکرده بودند، توانستند از دو پدیده‌ی سال ۲۰۱۳، یعنی بیت کوین و دوج (یک سگ از نژاد شیبا اینو)، ارز دیجیتالی به نام دوج کوین را بسازند. این ارز دیجیتال، محصولی بود که پس از انتشار، بلافاصله مردم شروع به استفاده از آن کردند. این اتفاق، موجب تعجب بسیار این دو مهندس شد! بیش از ۱ میلیون کاربر، از وب‌سایت dogecoin.com، در ماه اول انتشار وب‌سایت، بازدید کردند.

ماجرا از این قرار است که پالمر، برای شوخی توییتی را با این عنوان منتشر کرد: ” سرمایه‌گذاری در دوج کوین، کاملا مطمئن هستم که این اتفاق بزرگی خواهد بود”. او پیام‌هایی را دریافت کرد که به او می‌گفتند این ایده را دنبال کند. پالمر دامنه اینترنتی dogcoin.com را خریداری کرد. بیلی مارکوس با مشاهده این توییت، به پالمر پیشنهاد همکاری داد و با شکل‌گیری این همکاری، کمتر از یک هفته بعد از توییت مشهور پالمر، دوج کوین در دسامبر ۲۰۱۳، وارد بازار شد.

وب‌سایت دوج کوین، این ارز دیجیتال را این‌گونه معرفی می‌کند: دوج کوین یک ارز غیرمتمرکز و همتا به همتاست؛ که شما را قادر می‌سازد به آسانی پول خود را آنلاین انتقال دهید. از دوج کوین، به عنوان “ارز اینترنت” فکر کنید.

دوج کوین از پروژه نرم‌افزاری متن‌باز لایت کوین گرفته شده است. برخلاف بیت‌کوین، دوج کوین هیچ محدودیتی برای استخراج، از لحاظ تعداد، ندارد.

این ارز دیجیتال کار خود را با یک شوخی آغاز کرد. با توییت‌هایی که ایلان ماسک از این ارز دیجیتال منتشر می‌کند، هنوز هم با شوخی کار خود را ادامه می‌دهد!

 

پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی با روش‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال، مقاله زیر را بخوانید.

آموزش کسب درآمد از ارزهای دیجیتال

 

۴ روش استخراج ارز دیجیتال

استخراج ارزهای دیجیتال، به ۴ روش زیر انجام می‌شود:

1. استخراج ابری
2. CPU Mining
3. GPU Mining
4. ASCI Mining

۱٫ استخراج ابری

در روش استخراج ابری، مقداری پول به شرکت مورد نظر داده می‌شود و آن‌ها فرآیند استخراج را برای ما انجام می‌دهند. این‌گونه، دستگاه ماینر آن‌ها را اجاره کرده‌ایم. پس از کسر هزینه برق و هزینه‌های نگهداری، سود کسب‌شده به کیف پول ارز دیجیتال ما واریز می‌شود. این شرکت‌ها، معمولا چندین مزرعه داشته و ده‌ها و صدها دستگاه ماینر دارند.

۲٫ CPU Mining

روش CPU ماینینگ، از پردازنده‌های کامپیوتری برای کار خود استفاده می‌کند.

امروزه افراد کمتری از روش CPU ماینینگ استفاده می‌کنند. این روش به کندی انجام می‌شود و درآمد زیادی نمی‌توان از آن کسب کرد و  ارزش بالایی ندارد. به این دلیل که ممکن است ۱۰ برابر پولی که کسب می‌کنید، هزینه برق و سرمایش سیستم خود را بپردازید. این روش فقط در صورتی که هزینه برق و سرمایش پایینی پرداخت کنید، می‌تواند به‌صرفه باشد؛ که البته به‌ندرت چنین شرایطی ایجاد می‌شود.

اما چرا هنوز هم مردم با استفاده از این روش، ماینینگ انجام می‌دهند؟

به این دلیل که با یک کامپیوتر شخصی و چندین برنامه، می‌توانیم این کار را انجام دهیم.

انجام CPU ماینینگ با لپ‌تاپ بسیار سخت است؛ زیرا لپ‌تاپ شما به احتمال زیاد، به سرعت داغ می‌شود!

۳٫ GPU Mining

در روش GPU ماینینگ، از کارت‌های گرافیک برای استخراج ارز دیجیتال، استفاده می‌شود.

اگر CPU را مغز کامپیوتر بدانیم، GPU ماهیچه‌های آن را تشکیل می‌دهد.

GPU ماینینگ، احتمالا محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین روش استخراج ارز دیجیتال است. ماینرهایی که شرکت استخراج ابری دارند، از تجهیزات GPU برای خدمات‌شان استفاده می‌کنند. از آن‌جایی که این اشخاص بسیار حرفه‌ای هستند، روش کار با این تجهیزات را به خوبی می‌دانند.

GPU ماینینگ، هم روش کارآمدی است و هم قیمت نسبتا ارزانی دارد. شاید تهیه تجهیزات این روش، هزینه بالایی داشته باشد؛ اما سرعت استخراج بسیار بالایی نسبت به CPU ماینینگ دارد؛ که آن را به روشی عالی تبدیل می‌کند.

یک تجهیزات استاندارد برای روش GPU ماینینگ، شامل: مادربورد، دستگاه خنک‌کننده، قاب تجهیزات و ۲ تا ۸ کارت گرافیک می‌باشد.

GPUهای مدرنی مانند GTX 3080، قدرت و کارآمدی خوبی برای استخراج ارز دیجیتال با سودآوری خوب را دارند.

۴٫ ASIC Mining

ASICها (Application Specific Integrated Circuit) دستگاه‌هایی هستند که برای انجام یک کار واحد ساخته شده‌اند و در اینجا، برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند.

ASIC محبوب‌ترین روش برای استخراج ارز دیجیتال، نسبت به CPU و GPU است؛ زیرا مقدار بسیار بیشتری از ارز دیجیتال را می‌توان با آن استخراج کرد. اما این روش، یک عیب دارد.

زمانی که اعلام شد که قرار است نسخه جدید این دستگاه منتشر شود، بسیاری از کسانی که در بازار ارز دیجیتال فعالیت می‌کردند، خواستار ممنوعیت کامل این دستگاه‌ها شدند.

چرا؟

به این دلیل که این دستگاه‌ها، بسیار قدرت‌مند هستند و می‌تواند از کسانی که از روش CPU و GPU استفاده می‌کنند، پیشی گرفته و اجازه نمی‌دهد آن‌ها هم استخراج را انجام دهند.

 

چگونه از ارز دیجیتال استفاده کنیم؟

ما می‌توانیم از ارز دیجیتال برای خریدهای خود استفاده کنیم. اما هنوز معامله با ارز دیجیتال، یک روش عام نیست و تعداد کمی از فروشگاه‌های آنلاین مانند overstock.com آن را می‌پذیرند. البته ممکن است در آینده‌ای نزدیک ارزهای دیجیتال هم به یک روش معاملاتی عادی در سرتاسر دنیا تبدیل شوند.

شرکت پرداخت پی‌پال هم اعلام کرده است که قرار است سرویس جدید را اجرا کند؛ که به مشتریانش اجازه می‌دهد که خرید، نگهداری و فروش ارز دیجیتال را با استفاده از حساب پی‌پال خود انجام دهند.

 

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

کیف دیجیتال ارز دیجیتال، یک برنامه نرم‌افزاری است که با سیستم بلاک چین تعامل می‌کند و به کاربران اجازه می‌هد تا ارز دیجیتال خود را ارسال و دریافت کنند.

به عبارت دیگر، کیف پول ارز دیجیتال یا E-Wallet، جایی است که پس از خرید، ارز دیجیتال را در آن ذخیره می‌کنیم.

می‌توانیم کیف پول ارز دیجیتال را با حساب بانکی مقایسه کنیم. همان‌طور که پول و ارز فیزیکی را در حساب بانکی خود ذخیره می‌کنیم، ارز دیجیتال را هم در کیف پول خود ذخیره می‌کنیم. اگر می‌خواهیم به یک شخص پرداختی را انجام دهیم، که او هم از ارز دیجیتال استفاده می‌کند، به یک کیف پول دیجیتال احتیاج داریم.

برخلاف کیف پول‌های سنتی، کیف پول دیجیتال، واحدهای پولی را در هیچ‌جای فیزیکی ذخیره نمی‌کند؛ بلکه آن‌چیزی که در این کیف پول ذخیره می‌شود، تراکنش‌هایی است که ثبت شده‌‌اند و در بلاک چین ذخیره می‌شوند. وقتی که فرد دیگری برای ما بیت‌کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری را ارسال می‌کند، در حقیقت آن شخص، مالکیت آن ارز دیجیتال را به آدرس کیف پول دیجیتال ما منتقل می‌کند.

توجه داشته باشید که باید کیف پولی را انتخاب کنیم که قابلیت حمل ارز دیجیتال موردنظر ما را داشته باشد. امروزه اکثر کیف پول‌های دیجیتال، از چندین ارز دیجیتال، پشتیبانی می‌کنند. شما هم بهتر است کیف پولی را انتخاب کنید که قابلیت پشتیبانی از چند ارز دیجیتال را دارد. این‌گونه اگر نیاز به ارز جدیدی داشتید، نیازی به تغییر کیف پول نیست.

چگونه از کیف پول ارز دیجیتال استفاده کنیم؟

برای انتقال پول از طریق کیف دیجیتال، QR کد گیرنده را اسکن می‌کنیم یا به صورت دستی آدرس کیف پول گیرنده را وارد می‌کنیم. برخی از نرم‌افزارهای کیف پول، حتی کار را از این هم راحت‌تر کرده‌اند و به ما اجازه می‌دهند تا با وارد کردن شماره موبایل گیرنده یا افزودن شماره آن از طریق مخاطبین تلفن همراه خود، تراکنش را انجام دهیم.

در این روش، هیچ مبادله‌ی واقعی با سکه‌های واقعی رخ نمی‌دهد؛ بلکه تراکنش در بلاک چین ثبت می‌‌شود و تغییر در مبلغ کیف پول ارز دیجیتال ما رخ می‌دهد.

به یاد داشته باشید که تراکنش‌های ارز دیجیتال، به صورت آنی انجام نمی‌شود؛ زیرا باید از طریق روش اثبات کار یا اثبات سهام، تایید شوند. به همین دلیل، براساس نوع ارز دیجیتال، تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، بین ۱۰ دقیقه تا ۲ ساعت طول می‌کشد. این تاخیر ایجادشده، چیزی است که تراکنش رمزنگاری با ارز دیجیتال را به روشی امن تبدیل می‌کند.

انواع کیف پول ارز دیجیتال

به طور کلی، ۳ نوع کیف پول دیجیتال وجود دارد:

1. کیف پول آنلاین (Online Wallets): سریع‌ترین روش نصب را دارد. این کیف پول آنلاین در مروگرهای وب قرار داشته و از هر جایی و هر سیستمی قابلیت دسترسی دارد (کمترین امنیت).
2. کیف پول نرم‌افزاری (Software Wallets): نرم‌افزاری که دانلود می‌کنیم و در سیستم‌های کامپیوتری یا موبایل نصب می‌کنیم (امن‌تر از کیف پول‌های آنلاین).
3. کیف پول سخت‌افزاری (Hardware Wallets): یک دستگاه قابل حمل (مانند فلش مموری) که به رایانه متصل می‌شود (بالاترین میزان امنیت را دارد). برای استفاده از این کیف پول، باید هزینه پرداخت کنیم.

چگونه امنیت کیف پول ارز دیجیتال را افزایش دهیم؟

برای افزایش امنیت کیف پول دیجیتال:

1. از اطلاعات خود یک پشتیبان (بک‌آپ) داشته باشید و آن‌ها را در فضای امنی ذخیره کنید.
2. اگر از کیف پول نرم‌افزاری استفاده می‌کنید، نرم‌افزار را به‌روزرسانی کنید. این‌گونه، آخرین تغییرات امنیتی در اختیار شما هم قرار می‌گیرد.
3. رمزهای پیچیده برای کیف پول خود قرار دهید.
4. از کیف پول‌هایی استفاده کنید که رمز دو مرحله‎‌ای داشته باشند.

کیف پول‌های زیادی وجود دارند که ایمن هستند و به آسانی قابل استفاده می‌باشند. حتما کیف پولی را انتخاب کنید که امنیت بالایی داشته باشد؛ زیرا اگر از کیف پول شما ارزی دزدیده شود، قابل بازگشت نیست!

دوره‌های مرتبط در دانشیار آی تی

 

آیا باید در ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنیم؟

متخصصان، نظرات مختلفی درمورد سرمایه گذاری در ارز دیجیتال دارند. از آن‌جایی که در این بازار مالی نوسانات شدید قیمت وجود دارد، برخی مشاوران مالی سرمایه‌گذاری در آن را توصیه نمی‌کنند.

برای مثال در حالی که بیت‌کوین در سال ۲۰۲۰ نزدیک به دو برابر افزایش قیمت داشته است و در نوامبر ۲۰۲۰ به قیمت بالای ۱۸هزار دلار رسید. در همان سال ارزش آن به شدت کاهش یافت و به زیر ۵هزار دلار رسید!

با وجود این شرایط، می‌توانیم بگوییم که ارزهای دیجیتال، برخلاف اکثر ارزهای معتبر فیزیکی، می‌توانند بسیار متغیر بوده و نوسانات بالایی داشته باشند و ارزش‌ آن‌ها مرتبا تغییر کند. بنابراین، اگر می‌خواهید در این بازار بزرگ موفق باشید، باید دانش کافی برای فعالیت در آن را کسب کنید. این‌گونه، همیشه آگاهانه قدم برمی‌دارید و میزان ضرر احتمالی را به حداقل می‌رسانید.

 

تحلیل تکنیکال ارز دیجیتال چیست؟

همان‌طور که در مقاله “تحلیل تکنیکال چیست” گفتیم، تحلیل تکنیکال در همه بازارهای معاملاتی از جمله بازار ارز دیجیتال، کاربرد دارد.

در این بازار هم نمودار خطی و کندل استیک وجود دارد. ما می‌توانیم با استفاده از الگوهای مشاهده‎‌شده در این نمودارها، ارز موردنظر خود را تحلیل کنیم و خرید یا فروش ارز دیجیتال را انجام دهیم.

 

برای آشنایی با تحلیل تکنیکال در ارزهای دیجیتال، پیشنهاد می‌کنیم دوره تحلیل تکنیکال به زبان ساده را مشاهده کنید.

آموزش تحلیل تکنیکال

 

بهترین راه خرید ارز دیجیتال در ایران

بهترین و ایمن‌ترین راه برای خرید ارز دیجیتال در ایران، ثبت‌نام در وب‌سایت یکی از صرافی‌های آنلاین است.

• هر صرافی تنها ارزهای خاصی را برای معامله قرار می‌دهد. بنابراین، قبل از افتتاح حساب در یک صرافی، حتما بررسی کنید که ارز موردنظر شما، در آن صرافی، قابل معامله باشد.
• همچنین، قبل از افتاح حساب، از مقدار هزینه معاملاتی در آن صرافی، مطلع شوید. به این دلیل که صرافی‌های مختلف، مبالغ مختلفی را دریافت می‌کنند و ممکن است بعضی از صرافی‌ها هزینه بالا و برخی دیگر هزینه کمتری دریافت کنند.

پس از بررسی موارد بالا و انتخاب صرافی مناسب، به راحتی می‌توانید هر ارز دیجیتالی را بخرید یا بفروشید:

• ثبت نام در وب‌سایت
• احراز هویت
• شارژ حساب
• و خرید ارز دیجیتال موردنظر

 

جمع بندی

مطالبی که در این مقاله آموختیم:

• ارزهای دیجیتال به صورت فیزیکی وجود ندارند.
• اکثر این ارزها، غیرمتمرکز بوده و با فناوری بلاک چین محافظت می‌شوند؛ که موجب افزایش امنیت آن‌ها می‌شود.
• ارزهای دیجیتال علاوه‌بر سرمایه‌گذاری، می‌توانند برای انتقال پول در سرتاسر دنیا استفاده شوند.
• همچنین با این ارز در آینده‌ای نزدیک، این امکان فراهم می‌شود تا بتوانیم هزینه‌ها و صورت‌حساب‌های روزانه خود را با آن‌ها پرداخت کنیم.
• ۱۰ ارز برتر دیجیتال را برای شما معرفی کردیم.
• با استخراج ارز دیجیتال و انواع روش‌های آن آشنا شدیم.
• درباره کیف پول‌های ارز دیجیتال، انواع آن و روش‌های افزایش امنیت این کیف پول صحبت کردیم.
• و در نهایت، بهترین شیوه برای خرید ارز دیجیتال را برای‌تان شرح دادیم.

 

پیشنهاد دانشیار آی تی برای یادگیری تحلیل تکنیکال در ارزهای دیجیتال

حال اگر شما هم قصد سرمایه‌گذاری در بازار ارز دیجیتال را دارید، به شما پیشنهاد می‌کنیم دوره تحلیل تکنیکال به زبان ساده را مشاهده کنید؛ تا فعالیت موفقی در این بازار مالی داشته باشید. این دوره توسط آقای مرتضی علی‌یاری از مدرس‌های قدیمی و برجسته دانشیار آی تی تدریس می‌شود.

دوره‌های مرتبط در دانشیار آی تی