هیچکس نمی‌تونه زندگی رو بدون روزهای سخت و مشکلات تصور کنه. همه آدم‌‌های روی زمین از کودکی تا دوران پیری، روزهای خوب و بد رو در کنار هم تجربه می‌کنن. اما اصل مهمی که خیلی از ما خیلی وقت‌ها فراموش می‌کنیم اینه که سختی‌ها مثل برگ‌های پاییزی یه درخت هستن که با شتاب روی زمین می‌ریزن و اون چه که استوار و مقاوم باقی می‌مونه، خودِ درخته.
داستان‌ها و روایت‌های واقعی و غیرواقعی زیادی وجود دارن که حقایقی مثل این رو به یادمون میاره. حقایقی مثل این که همه ما در برخورد با مشکلات و مسائل شبیه هم هستیم، گاهی قوی‌تر و گاهی ضعیف‌تر عمل می‌کنیم و نمیشه کسی رو پیدا کرد که هرگز و هرگز روزهای سخت به خودش ندیده و یا نخواهد دید. گاهی هم پیش میاد قدرتی که در خودمون داریم رو از یاد می‌بریم و جز ناامیدی چیز دیگه‌ای برامون باقی نمی‌مونه. فکر می‌کنیم اینجا جاییه که دیگه به ته خط رسیدیم و قرار نیست هیچ ادامه‌ای در کار باشه. فکر می‌کنیم «من نمی‌تونم، دیگه بسه!»
اما همیشه و همیشه باید به یاد داشته باشیم که قرار نیست روزهای سخت باقی بمونن. اونها مثل برگ‌های درخت هستن، میان و میرن… اگه از تمام توانایی‌هایی که داریم، همه آدم‌هایی که در کنارمون هستن و امکاناتی که اطرافمون قرار گرفته کمک بگیریم، سختی‌ها به تجربه تبدیل میشن و می‌تونیم نه تنها مشکلات رو پشت سر بذاریم، بلکه ازشون قدرت بگیریم و چیزهای جدید به دست بیاریم.
ویدیوی زیر رو ببینید و برامون بنویسید چه احساسی بعد از دیدنش پیدا کردید.
